Het woord appel komt uit het Frans en de Fransen spellen het zonder accentteken. Wij hebben het jarenlang mét accentteken geschreven, om verwarring te voorkomen met de appel (fruit). Maar sinds 2005 mogen we er geen accentteken meer op zetten. Omdat we dan als het ware Franser zouden spellen dan de Fransen zelf. Bovendien, zo luidt de redenering, zou uit de context altijd duidelijk blijken of het om een stuk fruit gaat of om een hoger beroep.
Maar toch …
Een zin als ‘Hij doet een appel op haar’ leest iedereen in eerste instantie fout. Er komt direct een raar beeld in je hoofd, totdat je je realiseert dat het om appel in de betekenis ‘(hoger) beroep’ gaat. Je komt dus wel tot de juiste betekenis, maar via een omweg. Het kost tijd. En daarom denk ik dat het accentteken wel weer toegestaan zal worden. Ooit.
Maar nu nog niet. Appel schrijf je in beide betekenissen zonder accentteken.
Dááág! Doe dat niet!
PS De spellingbazen zeggen er dit over: “Om verwarring te voorkomen, kunt u eventueel een klemtoonteken toevoegen: appél. Met het klemtoonteken geeft u aan waar de klemtoon in een woord ligt.”
Nou, ík zeg: Dááág! Doe dat niet! Want dan lijkt het net alsof je geen verstand van accenttekens hebt.
Voorbeeldzinnen
Ik sta op appel.
Hij moet op appel komen.
Het beroepschrift bevat geen appelgrond.
Er zijn twee partijen bij deze appelzaak betrokken.
Wat voor fruit moet ik kopen? Zal ik appel doen?
Fijn dat je een fruitshake voor me maakt! Wil je appel doen? (Gisteren had ik mango.)
Ik zal fruit voor je maken. Zal ik een appel doen? (Of liever een kiwi?)
Bekijk en beluister ook onze Taaltip over appel of appèl:
Overzicht Taalcolumns
Coronakapsel
Getallen in cijfers of letters?
20 20
VS met enkelvoud of meervoud?
Hardnekkig Frans
Waarom mogen ‘kado’ en ‘buro’ niet?
Hun of hen?
Hoofdletter-Piet … of niet?
Genant? Neen … gênant!